خونه مجازي تازه
سلام و سال نو به همه دوستان مبارك
جدا اميدوارم همه سال خوبي داشته باشن و شاد باشن و از اون مهم تر "راضي" باشن كه مهم ترين خوشبختي چيزي نيست جز "رضايت" و شادي رو هم به دنبال خودش مياره.
اميدوارم دوستان داستان نويسم رو توي اين سال زياد ببينم. سال گذشته به خاطر خدمت سربازي خيلي دور افتادم از بچه ها و اين يه مقدار افسرده م كرده بود . انشاالله امسال بتونم زياد ببينمشون.
اميدوارم كتاب هاي داستانشون چاپ بشه. بچه هاي شاعر كتاب هاي شعرشون چاپ بشه. انشاالله مجموعه داستان منم دربياد توي اين سال . هرچند هرچي ديرتر ميشه از ذوق و شوق منم كاسته ميشه و ديگه داره حوصله م رو سر ميبره.
اميدوارم دوستان تازه پيدا كنم و كمتر احساس تنهايي كنم.
يه زماني چقدر ميچرخيدم توي اين وبلاگها و هي كامنت ميذاشتم كه يعني من به وبلاگ تو توجه كردم . حالا تو هم بيا و وبلاگ منو بخون. اما خب ديگه حالا حوصله ش رو ندارم و اين كار برام بي معني شده. به خاطر همين نه تنها توي دنياي واقعي كه توي دنياي مجازي هم خيلي تنهاتر از قبل شده م.
اومدم شعر بگم مثل قديما ديدم همه ش شد تنهايي. از خودم ترسيدم. ديدم اگه بخوام صادقانه مثل قديم خودم رو توي شعرام منعكس كنم بايد فقط از تنهايي بگم. بي خيالش شدم.
با اين حال يه روزنه اميد هنوز دارم و احساس ميكنم اين دوره هم تموم ميشه.
به هر حال اينم منم. با اين مختصات خاص يه كم طبيعيه كه آدم دوروبرش خلوت باشه!
به هر حال اين پرشين گيگ لعنتي هم اومد به ما ضد حال زد و نميشه توي اين بلاگ كامنت گذاشت. منم بي خيال شدم و رفتم توي يه خونه مجازي تازه به اين آدرس:
asatiri.ir
سال خوبي داشته باشيد.
